Praca Ryszarda Ługowskiego pokazana w ramach wystawy towarzyszącej Międzynarodowemu Spotkaniu Artystów i Teoretyków „Eko-art’89”. Praca składa się z dwóch ton piachu i dwóch równolegle ustawionych podkładów kolejowych. Pomiędzy podkłady kolejowe artysta sukcesywnie wsypywał piach, obwiązując całość sizalowym sznurem. Taka konstrukcja w trakcie trwania wystawy ulegała zmianom i deformacji wskutek grawitacji i sił natury. Wyschnięty piasek osypywał się i naciskając na ograniczające go sznury, wybrzuszał obiekt, jakby dążąc do formy kuli u szczytu kontrukcji. Na wystawie zgromadzono prace twórców zaangażowanych w dyskurs ekologiczny. Przedstawiono instalacje, dokumentacje fotograficzne, rzeźby, obrazy, wideo i in. artystów z Polski, RFN, Francji, Szwecji, Norwegii, USA, Wielkiej Brytanii, Włoch, Węgier, Holandii, ZSSR i Berlina Zachodniego, w tym twórców o światowej renomie jak np. Christo.