Niezwykle twórczo pracujący, wybitny artysta fotografik. Działał nieprzerwanie przez ponad 70 lat. Podniósł fotografię artystyczną do rangi równorzędnych dziedzin sztuki współczesnej.  W swojej twórczości nie dający się zaszeregować do określonej tendencji  czy kierunku, artysta poszukujący i wszechstronny. Był jednym z założycieli Związku Polskich Artystów Fotografików, członkiem honorowym ZPAF i FIAP. Jego prace prezentowano na całym świecie.

"Gdyby chcieć krótko schrakteryzować jego specyficzny styl, który narodził się tuż po ostatniej wojnie, należałoby użyć terminu:"formalizm plastyczny". Nie subiektywizm, nie fotografizm, nie wizualizm, nie formalizm. Myślę, że Hartwiga zawsze interesowała w pierwszym rzędzie forma. To, co fotografował - w setkach tysięcy ujęć - było dla niego właściwie obojętne. Liczyło sie plastyczne ukształtowanie form, napotkanych w licznych wędrówkach z kamerą, a nie anegdotyczna atrakcyjność sytuacji czy zdarzenia. Posługując się w sposób szczególny, bo walorowo uproszczonym językiem fotograficznym tworzył Hartwig obrazy malarskie, mające wprawdzie za punkt wyjścia konkretną rzeczywistość, ale jej przedstawienie daleko odbiegało od werystycznej dosadności, kierując się w stronę poetyciego realizmu - sensualistycznego i wizyjnego" - Jerzy Olek, Po prostu Hartwig,"Nurt" nr 6, 1989 r.

28 października mija 20 rocznica śmierci artysty.