Zofia Kulik
Zofia Kulik / KwieKulik / Fundacja Kulik–KwieKulik, w ten sposób, w najbardziej zwięzły i przejrzysty, na stronie internetowej Zofii Kulik ujęty został program prezentacji, badań i refleksji, oraz ich wyników nad fascynującą i złożoną historią, doświadczeniami oraz działaniami artystycznymi.
Zofia Kulik to jedna z najznakomitszych polskich artystek i jedna z najwybitniejszych postaci w sztuce polskiej. Trudno byłoby do tego, co ułożyła sama artystka, coś dorzucić. Nie jest to jednak układ chronologiczny, chociaż na taki, w pierwszej chwili wygląda, jest to układ problemowy. Gdyby ktoś chciał uwzględnić chronologię, to wówczas mógłby wprowadzić pomiędzy „KwieKulik” i „Fundacja Kulik-KwiekKulik” jeszcze raz imię i nazwisko artystki.
Wtedy to odsłoniłby się wyraźnie widoczny czas, kiedy Zofia Kulik postanowiła stać się Zofią Kulik, samą Zofią Kulik, jako artystka, i skutki tego postanowienia. Przedstawienie własnego spojrzenia na KwieKulik, przywrócenie wartości i znaczenia swoich ówczesnych doświadczeń, w tym i przywrócenie wartości swojej samodzielnej pracy pt. „Zofia Kulik błagania o przebaczenie” z 1978 r. oraz przywrócenie znaczenia doświadczanego kryzysu sensu KwieKulik w okresie od 1982 r., a innym, i odzyskanie dla siebie samej jej działań sprzed 1971 r., czasu powstania KwiekKulik.
Postanowienie to, które artystka przedstawiła w rozmowie z Marylą Sitkowską w 1986 r., było nie tylko postanowieniem, które dotyczyło jej samej, jako artystki, lecz było również, co niezwykle ważne, postanowieniem, żeby przyjąć odpowiedzialność i opiekę nad tym wszystkim, co wydarzyło się wcześniej, a co związane było nie tylko z KwieKulik, lecz również i z PDDiU. „Od tego momentu – powiedziała wtedy artystka - Zofia Kulik dzieli swój czas między indywidualną twórczość (o zupełnie odmiennym charakterze) oraz upowszechnianie działań KwieKulik i opiekę nad archiwum PDDiU”.
Przedstawiony w tamtym czasie, program na przyszłość, Zofia Kulik realizowała niezwykle konsekwentnie i z niezwykłym zaangażowaniem, początkowo skupiając swoją uwagę na wykonywaniu własnych prac, z czasem poświęcając jej coraz więcej m.in. działaniom KwieKulik, czego efektem było powołanie Fundacji Kulik-KwieKulik w 2016 roku i np. retrospektywna wystawa działań KwieKulik pn. „She and He” w 2018 roku, w której tytule wyrażony został jeden z wątków składających się na jej fascynujące doświadczenia artystyczne i osobiste z KwieKulik, oraz jej refleksję nad nimi.
W kolekcji Centrum Sztuki Współczesnej znajdują się dwie prace Zofii Kulik, jedna z nich pochodzi z cyklu „Gotyk Między-Narodowy”, druga z cyklu „Wizualne idiomy Socwiecza”. Obydwie zakupione zostały po wystawach indywidualnych artystki, pierwszej pn. „Wizualne idiomy socwiecza” w Małej Galerii Fotografii ZPAF w 1989 roku, drugiej pn. „Gotyk Między-Narodowy” w Centrum Sztuki Współczesnej w 1990 r.
Dziś artystka świetuje swoje urodziny.
