„Z ziemi powstaje wszystko i wszystko w końcu obraca się w ziemię” – to sentencja starożytnego greckiego filozofa okresu przedsokratejskiego Ksenofanesa. Myśl ukuta u zarania naszej kultury wydaje się bliska Stanisławowi Brachowi, który wykorzystuje wydobyte z ziemi skarby w swojej twórczości. Od wieków wykorzystujemy glinę do wytwarzania cegieł, z piasku powstaje szkło, a lazuryt stanowi podstawę dla barwnika, z którego korzystali malarze nasycający swoje dzieła niezwykłym kolorem. Podobnie jest w przypadku prac Bracha – tu wszystko powstało z ziemi. W działalności artysty, nawiązującej do land artu, widzimy niezwykłą ekologiczną wrażliwość. Wykorzystywanie przez Bracha tworów natury związane jest z potrzebą przebywania poza miastem, w miejscu, gdzie powstają rzeźby, ceramiki i instalacje stworzone z pszczelich pasiek. Wystawa Po_kłosie to kolejna odsłona pasji artysty i wyraz jego miłości do natury. By sparafrazować Ksenofanesa: z kłosa powstaje wszystko, co dla Bracha jest sztuką.

Tekst: Daniel Echaust