CSW pokazało pracę dyplomową pochodzącej z Gdańska Agnieszki Brzeżańskiej w 1997 wkrótce po ukończeniu przez nią studiów na Wydziale Malarstwa gdańskiej PWSSP z aneksem z grafiki warsztatowej. Praca nosiła poetycki tytuł „Sprzyjającym jest przekroczyć wielką wodę” zaczerpnięty z jednego z chińskich heksagramów. Pięć lat później CSW i Zachęta przygotowały dużą ekspozycję artystki pt. „Double Happiness”, którą zgodnie z tytułem można było oglądać równolegle w obu instytucjach w dniach 30.03-29.04.2002. Na wystawie znalazły się polaroidy, krótkie filmy kręcone aparatem cyfrowym, obrazy, a także rysunki na stronach wyciętych z kolorowych magazynów. Agnieszka Brzeżańska ujawniła w swoich pracach wydobyte z rzeczywistości zwykłych potocznych zdarzeń i otaczającego nas świata fenomeny, które można nazwać mistyką dnia codziennego.

Artystka wystąpiła ze swoją sztuką wideo w ramach projektu „Cysterna sztuki” towarzyszącemu otwarciu w 2003 roku zrewitalizowanych przez japońskiego artystę Tadashi Kawamatę XIX-wiecznych piwnic przed Zamkiem Ujazdowskim. Działania performatywne w cysternie odbyły się w dniach 5-7.10.2003.

Kolejna indywidualna wystawa Agnieszki Brzeżańskiej („Free Doom”) miała miejsce w CSW w dniach 15.03-10.04.2005. Projekt był wynikiem poszukiwań znaków i skojarzeń związanych z końcem świata. Kuratorem wystawy był Stach Szabłowski. Uzupełnieniem wystawy była muzyka opracowana przez Macieja Sienkiewicza były książki, z których artystka korzystała pracując nad projektem.

W ramach VI części projektu "W samym centrum uwagi" (2006) kuratorka z USA Anke Kempkes zrealizowała wystawę artystki pt.”Odwrotnie niż odwrotnie / I znów odwrotnie”, na której prócz malarstwa znalazło się również wideo. W prezentowanych w ramach szóstej odsłony tego projektu pracach kluczową rolę odgrywała technika found footage oraz praca nad rewizją i reinterpretacją istniejących już tekstów kultury, obiektów, obrazów i narracji. Jedna z prac Agnieszki Brzeżańskiej  "Dharma TV" stanowiła intuicyjnie uporządkowany filmowy kolaż obrazów telewizyjnych.

Artystka brała udział w wielu zbiorowych wydarzeniach organizowanych przez CSW.

W 2002 roku była jedną z uczestniczek dużej zbiorowej wystawy w pt. „Rzeczywiście, młodzi są realistami” prezentującej prace 21 polskich artystów, z których większość to twórcy urodzeni w latach 70. wkraczający na scenę polskiej sztuki jako pokolenie realistów.

Na festiwalu „Last Few Days of Laboratory Spaces”poświęconym działalności artystycznej realizowanej przez CSW w budynku Laboratorium przed kapitalnym remontem budynku pokazała slideshow swojej twórczości (2-4.08.2004). Festiwal, którego inicjatorem był Andrzej Załęski, odbywał się w ramach programu Strefa w budynku Laboratorium.

Podobną prezentację Agnieszka Brzeżańska przygotowała na festiwal „Club Cube”, który miał miejsce w CSW rok później w Galerii 1. Kuratorami wydarzenia byli Marcin Krasny, Andrzej Załęski i Stach Szabłowski. Wypełniona nową muzyką, filmami i projektami multimedialnymi galeria zamieniła się w klub nocny - scenę, salę koncertową, bar, kino, miejsce spotkań.

Kurator Adam Mazur zaprosił artystkę w 2006 roku do wystawy zbiorowej pt. „Nowi dokumentaliści”, której ideą była fotograficzna rejestracja otaczającej nas rzeczywistości przetworzona w wieloznaczne narracje. Brzeżańska pokazała na niej w postaci projekcji serie „Free Doom” i „Impossible Is Nothing” mające charakter ściśle biograficzny – dokumentujące przestrzenne i mentalne podróże artystki. Ten sam kurator ponownie zaprosił artystkę do dużej prezentacji polskiej fotografii XXI wieku pt. „Efekt czerwonych oczu” (20.06-7.09.2008).

W 2008 roku Agnieszka Brzeżańska uczestniczyła w międzynarodowym projekcie pt. „Manual CC. Instrukcje gier dla początkujących i zaawansowanych”. Wystawa składała się z instrukcji gier nadsyłanych przez artystów na przygotowanych wcześniej kartach prezentowanych w specjalnie zaprojektowanych gablotach. Na podstawie tych instrukcji widzowie mogli własnoręcznie zrealizować pomysły artystów wewnątrz galerii lub poza nią. Wystawie towarzyszył program wideo i archiwum materiałów dźwiękowych składające się z prac, które w różny sposób dotyczyły gry, instrukcji i partycypacji.