Henry Moore – czołowy reprezentant abstrakcji organicznej – uchodzi za rzeźbiarza, który odegrał ogromną rolę w sztuce europejskiej, a jego twórczość miała istotny wpływ na liczne pokolenia rzeźbiarzy, w tym także polskich.

 Dziś, w 35 rocznicę jego śmierci chcielibyśmy przypomnieć sylwetkę tego genialnego artysty oraz jego wystawę retrospektywną, która miała miejsce na Zamku Ujazdowskim w 1995 roku.

Był prawdziwym tytanem pracy, pracując po dwanaście godzin dziennie. Stworzył kilkanaście tysięcy dzieł, nie tylko rzeźb w kamieniu, drewnie, brązie w różnej skali lecz także rysunków, grafik, akwarel a nawet tkanin.  Około 1930 roku zaczął tworzyć rzeźby z przewierceniami i otworami, które nadają lekkości masywnym sylwetkom. Na ażurowe rzeźby Moore’a spoglądamy już nie tylko z zewnątrz ale i z ich wnętrza, przenika się w nich równocześnie wiele punktów widzenia.

 Na ekspozycji „Henry Moore. Wystawa retrospektywna” zrealizowanej w Galerii 2 CSW zgromadzono około 140 prac z lat 1922 – 1982, w tym rzeźby z brązu, drewna i kamienia, makiety rzeźb monumentalnych, grafiki, rysunki oraz tkaniny. Wśród zaprezentowanych dzieł dwudzieścia prac po raz pierwszy zostały pokazane polskiej publiczności (dzieła z ostatnich 20 lat twórczości artysty).