Historia Zamku Ujazdowskiego sięga XVII wieku, kiedy obok drewnianej siedziby ujazdowskiej rozpoczęto budowę murowanego zamku dla Zygmunta III Wazy. Siedziba Wazów była typowym przykładem polskiego, wczesnego baroku. Potem rezydowali w nim Władysław IV i Jan Kazimierz, jednak nie wprowadzili zmian w bryle zamku. W drugiej połowie XVII w. właścicielem budynku został marszałek wielki koronny Stanisław Herakliusz Lubomirski, który po odbudowie czyni z niego swoją główną siedzibę. Po jego śmierci zamek staje się podmiejską posiadłością króla Augusta II, który wprowadza tylko drobne zmiany we wnętrzach, ale w 1717 r. buduje na osi głównej rezydencji - Kanał Piaseczyński długości 820 metrów. Kanał ten jest drugim po Wersalu, barokowym założeniem wodnym. W 1766 r. zamek kupuje Stanisław August Poniatowski, z zamiarem przebudowania go na własną siedzibę. Jednak w 1784 r. przeznacza go na koszary Gwardii Pieszej Litewskiej, a architekt Stanisław Zawadzki nadaje budowli monumentalny charakter. W czasie Insurekcji, Tadeusz Kościuszko zamierzał przekształcić koszary w lazaret, ale nastąpiło to dopiero w 1809 r., kiedy na Zamku został na stałe umieszczony szpital wojskowy.