Zapis akcji „Laska tułacza” prezentowany w ramach wystawy „Krzysztof Wodiczko, Projekcje i projekty publiczne 1969–1995”. Wystawa miała miejsce w CSW Zamek Ujazdowski w dniach 30.01 – 31.03.1995 r. W rejestracji uwidoczniono działania z użyciem Laski tułacza prowadzone przez imigrantów w Warszawie od lata 1994 do stycznia 1995 roku. Sam obiekt Laski tułacza to instrument nawiązujący do chrześcijańskiej ikonografii, przypominający laskę biblijnych pasterzy. Składa się z niewielkiego monitora i głośnika. Został stworzony z myślą o imigrantach, aby pomóc im nawiązać rozmowę, przezwyciężyć obawy i poczucie izolacji. Opierając się na teorii ksenologii, artysta zwrócił uwagę na problemy komunikacji w przestrzeni publicznej. Podjął też krytyczną analizę funkcji przestrzeni publicznej jako przestrzeni komunikacyjnej. Prototyp Wodiczki należy do serii Instrumentów Ksenologicznych – mających służyć poznaniu obcego, tym samym badając szeroki problem wyobcowania. Miał swoje rozwinięcie w takich projektach jak: Rzecznik obcego, Egida, Roz-broja.