W 2003 roku Leon Tarasewicz zrealizował w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski wielką wystawę, która była eksperymentalnym przekroczeniem granic malarstwa. Wystawa powstała z ogromnej ilości barwionego betonu, rusztowań, desek i była budowana przez wiele tygodni. Rola artysty nie ograniczała się jedynie do zaprojektowania instalacji i nadzorowania realizacji. Leon Tarasewicz przez cały czas ciężko i fizycznie pracował razem z ekipą techniczną. Robił własnoręcznie wszystko, co było możliwe i dał widzom niepowtarzalną okazję wejścia do wnętrza obrazu i szczególnego doświadczenia koloru i przestrzeni.

Na zdjęciach możemy zobaczyć, jak skomplikowana technicznie i trudna do realizacji była ta wystawa. Skala przedsięwzięcia i eksperymentalny charakter projektu wymagał dużego wysiłku od ekipy technicznej a także od samego artysty. Dokumentacja fotograficzna procesu powstawania wystawy pozwala nam ujrzeć nie tylko tajniki techniczne montażu, ale przede wszystkim widzieć artystę przy pracy, jego skupienie, zmęczenie, ale także radość i satysfakcję.