Praca Włodzimierza Borowskiego pokazana w ramach wystawy Ślady. Prace z lat 1956-92 prezentowanej w Galerii 1 w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie. Odbywała się w okresie od 14 sierpnia do 27 wrześmia 1992 roku. Praca jest cześcią performansu, VIIIgo Pokazu Synkretycznego oraz instalacji zrealizowanych w Poznaniu w galerii odNOWA. na całość składały się trzy fotogramy z wizerunkiem artysty w smokingu. W trakcie pokazu Borowski podchodził do każdego z nich i za pomoca wiertarki, wiercił dziury na wysokości oczu. W powstających otworach pojawiało się światło, na każdym z portretów w innym kolorze. W trakcie wiercenia z taśmy magnetofonowej odtwarzany był krzyk autora, stopniowo przechodzący w dźwięk marszu.